Niezdolność do pracy najczęściej jest spowodowana nieszczęśliwym zdarzeniem. Osoba poszkodowana wówczas wskutek doznanej szkody traci częściową lub całkowitą zdolność do wykonywania obowiązków zawodowych. Jeśli uraz jest na tyle silny, że powrót do pracy jest niemożliwy w najbliższym czasie lub w dłuższej perspektywie, poszkodowany może liczyć na wypłatę odszkodowania w formie jednorazowej lub przez cały okres niezdolności do wykonywania zawodu. O ile poszkodowany nie był winny nieszczęśliwemu zdarzeniu, może również wystąpić o przyznanie renty z tytułu ubezpieczenia. W jakich sytuacjach jest ona przyznawana i kto może ją otrzymać?
Czym jest renta ubezpieczeniowa? Czy to twój przypadek?
Renta ubezpieczeniowa jest rodzajem świadczenia pieniężnego, wypłacanego przez towarzystwo ubezpieczeniowe osobie poszkodowanej w nieszczęśliwym zdarzeniu. Jeśli osoba ta doznała uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku komunikacyjnego z winy innego kierowcy, wówczas renta ubezpieczeniowa jest wypłacana z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy. Wysokość renty zależy od rozmiaru powstałej szkody i wielkości uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego. Mówiąc bardzo ogólnie, jest ona przyznawana na pokrycie potrzeb pokrzywdzonego, które powstały po wypadku komunikacyjnym i są jego bezpośrednim następstwem. Co ważne, o rentę ubezpieczeniową można ubiegać wyłącznie w przypadku trwałego uszczerbku na zdrowiu. Może ona zostać przyznana przez ubezpieczyciela na określony czas (na czas leczenia i rehabilitacji), pozwalający na powrót do pewnej sprawności, a także na stałe, gdy uszczerbek jest na tyle duży, że nie pozwala na powrót do sprawności sprzed zdarzenia. Renta zwykle jest wypłacana przez właściwe towarzystwo ubezpieczeniowe przez cały okres trwania szkody w comiesięcznych ratach, które mają na celu pokryć wydatki na leczenie i życie poszkodowanego.
Kiedy możesz starać się o rentę?
Sam fakt, że miałeś wypadek w pracy nie jest tożsamy z obowiązkiem wypłaty renty ubezpieczeniowej przez towarzystwo, w którym wykupiłeś polisę. Muszą bowiem zaistnieć odpowiednie okoliczności i koniecznie muszą zostać spełnione określone zasady, na podstawie których określa się wysokość roszczenia. Przede wszystkim, muszą wzrosnąć potrzeby finansowe poszkodowanego z uwagi na konieczność opłacenia kosztownego leczenia lub rehabilitacji. Pod pojęciem wydatków na leczenie rozumie się konieczność opłacenia specjalistycznych wizyt lekarskich, hospitalizację, koszty dojazdów do placówek medycznych, w których prowadzone jest leczenie lub w celu konsultacji, a także zakup potrzebnych leków. Równie ważny jest fakt utraty przez poszkodowanego częściowo lub całkowicie zdolności do pracy zarobkowej. W takim przypadku, renta pokrywa część lub całość dochodów, które poszkodowany mógłby otrzymać w czasie gdy nie jest zdolny do pracy. Argumentem do ubiegania się o rentę jest również brak perspektyw na przyszłość z powodu niemożności wykonywania pracy w danym zawodzie, co wiąże się z koniecznością przekwalifikowania się lub – w przypadku ciężkiego uszczerbku na zdrowiu – zaniechania wykonywania jakiejkolwiek pracy.
W jaki sposób ustala się wysokość renty ubezpieczeniowej?
Sposób ustalania wysokości renty ubezpieczeniowej jest zwykle podobny lub taki sam we wszystkich towarzystwach. Jest to najczęściej różnica pomiędzy dochodami uzyskiwanymi przez poszkodowanego przed zdarzeniem a dochodami po jego nastąpieniu. Dodatkowo, możemy się ubiegać o wypłatę renty z ZUS, której kwota jest ustalana po odjęciu od wynagrodzenia otrzymywanego przed wypadkiem. Powstałą różnicę zaś winna wypłacić właściwa firma ubezpieczeniowa. Pamiętaj, że wysokość renty zależy w dużej mierze od rozmiaru szkody, dlatego ubezpieczyciel będzie wymagał opinii lekarskiej, a osoba poszkodowana może zostać dodatkowo zbadana przez lekarza orzecznika ZUS.
